พระพุทธรูปสมัยทราวดี
ทวารดี ใช้เรียกชื่อศิลปะหรือวัฒนธรรมที่มีศูนย์กลางอยู่บริเวณภาคกลางของประเทศไทย ตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 12 -16 ด้วยเหตุที่รูปแบบของอาณาจักรยังไม่ชัดเจน มีข้อสันนิษฐานเรื่องศูนย์กลางของอาณาจักรอยู่ที่ เมืองอู่ทอง นครปฐม หรือ ลพบุรี แต่ในปัจจุบันเชื่อว่าเมืองลพบุรีหรือละโว้น่าจะเป็นศุนย์กลางของอีกอาณาจักรหนึ่งที่ร่วมสมัยกันกับทวารวดีประกอบกับทวารวดีมีช่วงระยะเวลาอันยาวนาน และแพร่กระจายครอบคลุมไปทุกภูมิภาคของประเทศไทย ทำให้พบงานประติมากรรมเป็นจำนวนมาก ทั้งในพุทธศาสนาแบบเถรวาท มหายานและศาสนาพราหมณ์ รวมทั้งรูปแบบของศิลปกรรมน่าจะมีความแตกต่างกันออกไปในแต่ละท้องถิ่น แต่มีรูปแบบชองวัฒนธรรมแบบเดียวกัน ด้วยเหตุนี้จึงอาจเรียกหรือจัดเป็น “อารยธรรมทวารวดี” หรือ “วัฒนธรรมทวารวดี”
ลักษณะที่เป็นแบบพื้นเมือง เป็นแบบที่พบมากที่สุด
